Link: You Are Not Late (Kevin Kelly)

https://medium.com/message/you-are-not-late-b3d76f963142

Dit artikel van Kevin Kelly (samen met dit boek en dit artikel) heeft me over de streep getrokken om opnieuw met mijn website te beginnen.

Het artikel gaat erover dat het niet te laat is om een internet start-up te beginnen, ondanks dat je misschien denkt dat alles al is uitgevonden en het internet verzadigd is.

Maar mij gaf het hoop omdat ik soortgelijke gedachten had over bloggen: Het is te laat om een blog te beginnen. Ik kan bloggers die 10 jaar bezig zijn nooit inhalen met het schrijven van interessante content. Alle waardevolle onderwerpen zijn al opgepakt door anderen en zij zijn al de experts. Ik kom daar nooit tussen.

Maar, het tegenovergestelde is waar, of tenminste kies ik ervoor om dat te geloven: Er was nooit een betere tijd om met een blog te beginnen, de toetredingsbarrière was nooit kleiner en de mogelijke opbrengsten waren nooit hoger. Over 30 jaar kijken mensen terug en zullen zeggen, “was ik toen maar een blog begonnen”. Beginnen dus. Nu.

Et voilà, weer een artikel erbij 🙂

Notities uit The Power of Writing It Down – door Allison Fallon

ISBN: 978-0310359340

Dit boek is er direct verantwoordelijk voor dat ik opnieuw met mijn blog begonnen ben. Ik heb het een jaar geleden gelezen en ben er veel meer door gaan schrijven. Zowel voor mezelf als openbaar. Ik ben er nu achter dat schrijven voor mij essentieel is.

Notities en inzichten

Velen van ons (iedereen?) hebben verhalen, visies en dromen die gedeeld willen worden met de buitenwereld. Te vaak geven we onszelf geen toestemming hiervoor en houden we liever onze mond.

Schrijven maakt je mentale spijsverteringssysteem compleet. Door te schrijven kun je dingen die in je leven gebeuren in kleinere brokjes verdelen, de delen die voedzaam zijn absorberen en de rest uitscheiden. Wanneer ervaringen onverwerkt blijven, stapelen de gifstoffen zich in je op. Verwerk je ze, dan kunnen zowel positieve als negatieve ervaringen bijdragen aan je groei.

Het helpt om ervaringen met specifieke woorden te omschrijven en ook om voldoende woorden te gebruiken. Onderzoek wijst uit dat wanneer mensen dezelfde woorden (bijv. “vreselijk”) gebruiken voor verschillende ervaringen (bijv. “vreselijk dat mijn goede vriend is overleden” en “vreselijk dat mijn pizza de verkeerde ingrediënten had”) ze minder goed in staat zijn hun emoties betreffende deze gebeurtenis te reguleren.

Beter:

Ik ben teleurgesteld dat mijn pizza de verkeerde ingredienten had want ik had echt zin in een pizza-salami.

Ik voel verdriet, boosheid en verslagenheid omdat mijn goede vriend is overleden en ik ben bang dat ik hem niet kan missen.

De ‘stream-of-consciousness’ manier van schrijven (geen idee hoe ik dit kan vertalen):

gewoon voor het lege papier (of digitaal) gaan zitten en beginnen met schrijven en doorgaan tot je het gevoel hebt dat je leeg bent. Verwonderlijk hoe goed dit werkt.

Twijfels over je schrijven reflecteren twijfels die je over jezelf en je leven hebt.

  • Wat als mensen het niets vinden?
  • Wat als niemand het leest?
  • Wat als ik niet interessant genoeg ben?
  • Wat als ik niets origineels heb toe te voegen?

De andere kant daarvan is, door te schrijven kun je leven ook direct positief beinvloeden. Bijv. door meer helderheid over zaken te krijgen of door je emoties te verwerken, voel je je beter.

Kun je een plek en/of tijdstip vinden waar je je kunt concentreren op het schrijven? Het ultieme voorbeeld is de ‘cabin in the woods’, maar het kan net zo goed ‘op de bank wanneer de kinderen naar bed zijn’ of ’s ochtends vroeg wanneer iedereen nog slaapt’ zijn. Een plek voor jezelf hebben of maken is belangrijk.

Schrik niet van de dingen die je op papier zet als je lange tijd geen gebruik hebt gemaakt van een uitlaatklep (lees: gedachten die je niet zomaar hardop zou zeggen).

Mijn tip: ik voel me veiliger om ongecensureerd te schrijven wanneer ik mijn bestanden/notities vergrendel met een wachtwoord. Vergelijkbaar met het dagboek met een slot erop.

Als je goed wilt schrijven, moet je goed kunnen denken. Als je ergens goed over na wilt denken, moet je jezelf goede vragen stellen.

Een goede vraag werkt als een hefboom, hoe beter de vraag, hoe groter de potentie voor een goed antwoord.

Waarom is het moeilijk te veranderen? We zijn er vaak op gefocust om de uitkomst te veranderen, maar hebben niet door dat deze meestal ontstaat door specifieke gedachten en gevoelens. Je kunt je dus beter focusen op het verandere van die gedachten en gevoelens en dan kan de uitkomst ook makkelijker veranderen.

Als je wilt schrijven om iets in jezelf te veranderen, dan zijn de volgende 3 elementen nodig:

  • feiten
  • je gedachten over deze feiten
  • je gevoelens bij deze gedachten

Door te schrijven kun je op een afstandje naar je gedachtenpatronen kijken en ze makkelijker loslaten of veranderen.

Write now, edit later.

Je emoties benoemen helpt om ze te reguleren.

De tijd heelt alle wonden? Klopt niet. Sterker nog, gewoontes en patronen die tijdens een traumatische ervaring worden ontwikkeld, worden met de tijd alleen maar dieper in je verankerd.

Je kunt je er niet ‘positief uitdenken’.

Je kunt de gewoontes en patronen wel veranderen, maar hiervoor is aandacht, actie en soms professionele hulp nodig. Schrijven helpt om de aandacht ergens op te vestigen.

Wat ik nog niet geprobeerd heb: schrijf eens een brief aan iemand, zonder dat je deze per se gaat versturen.

Door woorden op papier te zetten schrijf je actief mee aan je eigen verhaal en beïnvloed je de kant die het opgaat.

Most of us, when we get over our need to be important to the world, realize how important we already are. Then, and only then, do the words and ideas that have always been trying to be expressed through us finally come.

Ik herken mezelf hierin.

Alle vorige incarnaties van deze website hadden als intentie om iets te verkopen, om slim over te komen, om te overtuigen. Sinds ik dat allemaal heb losgelaten, kan ik eindelijk mijn blog gebruiken als een kanaal voor expressie van mijn ideeën en gedachten (en dat is heerlijk).

Schrijf menselijk, simpel, in je eigen woorden en schrijf de waarheid.

In a world where it’s never been easier to publish, it’s never been harder to write. In a world that screams, “You’re not a writer,” it will be the brave and resilient few who discover a way to hear their own voice through the noise. And those who do will have something far better than fame or money or a platform or a stage.

Hallo wereld!

Alle internet goeroe adviezen de prullenbak in | Schrijven werkt therapeutisch | Wat mij zoal bezighoudt | Ik weet het beter

Ik dacht altijd dat het ‘Hallo wereld’ bericht een soort test bericht was, zodat je kon kijken hoe een blogbericht er uit zou zien op je website en hoe de instellingen in elkaar staken.

Maar nu ik voor de zoveelste keer aan een blog begin (vorige incarnaties zijn een roemloze dood gestorven), bedacht ik me: ik kan dit bericht ook serieus nemen.

Hallo wereld

Mijn naam is Rob en ik ben van plan deze keer wel vol te houden en al schrijvende een verzameling van berichten op te bouwen die een expressie zijn van mijn gedachten, ideeën en hersenspinsels.

Ik doe mijn best om hierbij vele zaken los te laten waarvan ik dacht dat ze belangrijk waren bij het hebben van een blog. Zoals een duidelijke doelgroep hebben, een persona in gedachten hebben en daarvoor schrijven, lessen en tips en strategieën delen over een bepaald onderwerp (je niche) zodat je een publiek opbouwt, wat zich vervolgens voor jouw website inschrijft en aan wie je uiteindelijk zaken kunt verkopen zodat je blog langzaam uitgroeit tot een bedrijf.

Stuk voor stuk valide ideeën, alleen voor mij is deze aanpak niet de bedoeling. De bedoeling van mijn blog, van mijn schrijven, is in de eerste plaats een kanaal creëren waarop ik mij kan uitdrukken. Waarop ik ideeën kan ontwikkelen, kan reageren op zaken die gebeuren in de wereld, etc. Het is dus in eerste instantie voor mezelf.

Het zou wel mooi zijn als mijn berichten ook gelezen worden, als er zelfs reacties op komen. Als, wie weet op een dag, mensen ernaar uitkijken dat er weer een nieuw bericht verschijnt op “omroep Rob”.

Echter, dit als vertrekpunt nemen werkt voor mij contraproductief.

Wat ga ik dan wel doen?

Ten eerste ga ik, wanneer ik begin met het schrijven van een bericht, niet bepalen hoe lang of kort dit bericht moet zijn. Toen ik laatst opnieuw Fooled by Randomness van Nassim Nicholas Taleb las, las ik daarin over zijn ervaring met schrijven:

Wanneer je een bepaald aantal woorden moet halen, of juist daarbinnen moet blijven. Wanneer je een deadline hebt. Dan wordt schrijven een vervelende klus. Echter, wanneer je gewoon gaat schrijven en het zo lang of kort laat worden als je zelf wilt en wanneer je elke draad volgt die je wilt volgen, dan wordt schrijven leuk. 

Mezelf kennende zul je op dit blog vooral wat langere artikelen vinden. 

Ten tweede houd ik van verwijzingen (links). Zoals net naar het boek van Taleb. Die zul je dus ook regelmatig tegen gaan komen, vermoed ik. Ik houd namelijk van verbanden leggen tussen problemen, oplossingen, theorieën, maar ook films, songteksten, gedichten en wat al niet meer. Ik vind het zelf heerlijk wanneer ik vanuit een artikel naar allerlei nieuwe spannende plekken op het web wordt geleid waar ik nieuwe dingen tegenkom die ik vervolgens al dan niet in me op kan nemen.

Ten derde wil ik vooral schrijven over zaken die mij bezig houden. Ik ben in het dagelijks leven niet iemand die veel woorden gebruikt, wat niet wil zeggen dat ik niets te zeggen heb. Er is echter vaak wel een ander aan het woord en onderbreken vind ik vermoeiend. Maar ook ik heb behoefte aan expressie, aan het delen van mijn gedachten, aan het uitwerken van een idee zodat het beter wordt. Dus richt ik mij tot het geschreven woord. 

Tot slot werkt schrijven verhelderend, helend en rustgevend. Nadat ik vorig jaar The Power of Writing it Down las, heb ik een tijdje wat intensiever ge-journald. En ik merkte dat dit me op een manier ontspande die ik nog niet zo goed kende. En dan bedoel ik niet tijdens het schrijven, maar in de dagen erna. Schrijven werkt therapeutisch.

En wat houdt mij dan zoal bezig? 

Het volgende.

Is hierin een verband te vinden? 

Wie mij kent weet dat ik veelal bezig ben met het vinden van manieren waarop zaken beter, efficiënter, effectiever, sneller en plezieriger kunnen. Thuis en op het werk. Natuurlijk houdt dit kijken naar systemen en processen niet op bij de dingen die ik dagelijks zelf tegenkom. Nee, mijn verbeter-visie staat altijd aan. En ik voel een dringende behoefte om in mijn leven bij te dragen aan het upgraden en verbeteren van onze samenleving. Liefst op een zo groot mogelijke schaal. Geen idee hoever ik daarin zal komen. 

Erover schrijven lijkt me in ieder geval een goede eerste stap. Want, hierover heb ik zelf de controle. Of ik ooit de kans krijg om mee te helpen bepaalde urgente en belangrijke problemen in de wereld op te lossen, dat weet ik niet. Dat kan ik niet overzien en ik heb er ook geen controle over.

Schrijven dus, op mijn eigen blog.

Voor alle Nederlandstalige bloggers: ik ben ook een betweter en dus wil ik even iets kwijt over de terminologie van het bloggen.

Blog = afkorting van weblog. Een weblog is een online logboek van berichten.

“lees mijn nieuwe blog” of “ik heb een nieuw blogje geschreven” = fout.

Je hebt een nieuw artikel geschreven, welke gepubliceerd is op je blog.