Link: You Are Not Late (Kevin Kelly)

https://medium.com/message/you-are-not-late-b3d76f963142

Dit artikel van Kevin Kelly (samen met dit boek en dit artikel) heeft me over de streep getrokken om opnieuw met mijn website te beginnen.

Het artikel gaat erover dat het niet te laat is om een internet start-up te beginnen, ondanks dat je misschien denkt dat alles al is uitgevonden en het internet verzadigd is.

Maar mij gaf het hoop omdat ik soortgelijke gedachten had over bloggen: Het is te laat om een blog te beginnen. Ik kan bloggers die 10 jaar bezig zijn nooit inhalen met het schrijven van interessante content. Alle waardevolle onderwerpen zijn al opgepakt door anderen en zij zijn al de experts. Ik kom daar nooit tussen.

Maar, het tegenovergestelde is waar, of tenminste kies ik ervoor om dat te geloven: Er was nooit een betere tijd om met een blog te beginnen, de toetredingsbarrière was nooit kleiner en de mogelijke opbrengsten waren nooit hoger. Over 30 jaar kijken mensen terug en zullen zeggen, “was ik toen maar een blog begonnen”. Beginnen dus. Nu.

Et voilà, weer een artikel erbij 🙂

Link: 40 One-Sentence Email Tips (Josh Spector)

https://joshspector.com/one-sentence-email-tips/

Waardevol voor iedereen die veel e-mailt om nu en dan eens door te lezen. Je vindt zeker iets wat je op dat moment kunt verbeteren.

Bijvoorbeeld: “If you reply to emails immediately, you train people to expect you to reply immediately.”

Notities uit The Power of Writing It Down – door Allison Fallon

ISBN: 978-0310359340

Dit boek is er direct verantwoordelijk voor dat ik opnieuw met mijn blog begonnen ben. Ik heb het een jaar geleden gelezen en ben er veel meer door gaan schrijven. Zowel voor mezelf als openbaar. Ik ben er nu achter dat schrijven voor mij essentieel is.

Notities en inzichten

Velen van ons (iedereen?) hebben verhalen, visies en dromen die gedeeld willen worden met de buitenwereld. Te vaak geven we onszelf geen toestemming hiervoor en houden we liever onze mond.

Schrijven maakt je mentale spijsverteringssysteem compleet. Door te schrijven kun je dingen die in je leven gebeuren in kleinere brokjes verdelen, de delen die voedzaam zijn absorberen en de rest uitscheiden. Wanneer ervaringen onverwerkt blijven, stapelen de gifstoffen zich in je op. Verwerk je ze, dan kunnen zowel positieve als negatieve ervaringen bijdragen aan je groei.

Het helpt om ervaringen met specifieke woorden te omschrijven en ook om voldoende woorden te gebruiken. Onderzoek wijst uit dat wanneer mensen dezelfde woorden (bijv. “vreselijk”) gebruiken voor verschillende ervaringen (bijv. “vreselijk dat mijn goede vriend is overleden” en “vreselijk dat mijn pizza de verkeerde ingrediënten had”) ze minder goed in staat zijn hun emoties betreffende deze gebeurtenis te reguleren.

Beter:

Ik ben teleurgesteld dat mijn pizza de verkeerde ingredienten had want ik had echt zin in een pizza-salami.

Ik voel verdriet, boosheid en verslagenheid omdat mijn goede vriend is overleden en ik ben bang dat ik hem niet kan missen.

De ‘stream-of-consciousness’ manier van schrijven (geen idee hoe ik dit kan vertalen):

gewoon voor het lege papier (of digitaal) gaan zitten en beginnen met schrijven en doorgaan tot je het gevoel hebt dat je leeg bent. Verwonderlijk hoe goed dit werkt.

Twijfels over je schrijven reflecteren twijfels die je over jezelf en je leven hebt.

  • Wat als mensen het niets vinden?
  • Wat als niemand het leest?
  • Wat als ik niet interessant genoeg ben?
  • Wat als ik niets origineels heb toe te voegen?

De andere kant daarvan is, door te schrijven kun je leven ook direct positief beinvloeden. Bijv. door meer helderheid over zaken te krijgen of door je emoties te verwerken, voel je je beter.

Kun je een plek en/of tijdstip vinden waar je je kunt concentreren op het schrijven? Het ultieme voorbeeld is de ‘cabin in the woods’, maar het kan net zo goed ‘op de bank wanneer de kinderen naar bed zijn’ of ’s ochtends vroeg wanneer iedereen nog slaapt’ zijn. Een plek voor jezelf hebben of maken is belangrijk.

Schrik niet van de dingen die je op papier zet als je lange tijd geen gebruik hebt gemaakt van een uitlaatklep (lees: gedachten die je niet zomaar hardop zou zeggen).

Mijn tip: ik voel me veiliger om ongecensureerd te schrijven wanneer ik mijn bestanden/notities vergrendel met een wachtwoord. Vergelijkbaar met het dagboek met een slot erop.

Als je goed wilt schrijven, moet je goed kunnen denken. Als je ergens goed over na wilt denken, moet je jezelf goede vragen stellen.

Een goede vraag werkt als een hefboom, hoe beter de vraag, hoe groter de potentie voor een goed antwoord.

Waarom is het moeilijk te veranderen? We zijn er vaak op gefocust om de uitkomst te veranderen, maar hebben niet door dat deze meestal ontstaat door specifieke gedachten en gevoelens. Je kunt je dus beter focusen op het verandere van die gedachten en gevoelens en dan kan de uitkomst ook makkelijker veranderen.

Als je wilt schrijven om iets in jezelf te veranderen, dan zijn de volgende 3 elementen nodig:

  • feiten
  • je gedachten over deze feiten
  • je gevoelens bij deze gedachten

Door te schrijven kun je op een afstandje naar je gedachtenpatronen kijken en ze makkelijker loslaten of veranderen.

Write now, edit later.

Je emoties benoemen helpt om ze te reguleren.

De tijd heelt alle wonden? Klopt niet. Sterker nog, gewoontes en patronen die tijdens een traumatische ervaring worden ontwikkeld, worden met de tijd alleen maar dieper in je verankerd.

Je kunt je er niet ‘positief uitdenken’.

Je kunt de gewoontes en patronen wel veranderen, maar hiervoor is aandacht, actie en soms professionele hulp nodig. Schrijven helpt om de aandacht ergens op te vestigen.

Wat ik nog niet geprobeerd heb: schrijf eens een brief aan iemand, zonder dat je deze per se gaat versturen.

Door woorden op papier te zetten schrijf je actief mee aan je eigen verhaal en beïnvloed je de kant die het opgaat.

Most of us, when we get over our need to be important to the world, realize how important we already are. Then, and only then, do the words and ideas that have always been trying to be expressed through us finally come.

Ik herken mezelf hierin.

Alle vorige incarnaties van deze website hadden als intentie om iets te verkopen, om slim over te komen, om te overtuigen. Sinds ik dat allemaal heb losgelaten, kan ik eindelijk mijn blog gebruiken als een kanaal voor expressie van mijn ideeën en gedachten (en dat is heerlijk).

Schrijf menselijk, simpel, in je eigen woorden en schrijf de waarheid.

In a world where it’s never been easier to publish, it’s never been harder to write. In a world that screams, “You’re not a writer,” it will be the brave and resilient few who discover a way to hear their own voice through the noise. And those who do will have something far better than fame or money or a platform or a stage.

Link: Why we cannot learn a damn thing from Toyota or Semco (Niels Pflaeging)

https://www.linkedin.com/pulse/why-we-cannot-learn-damn-thing-from-semco-toyota-niels-pflaeging/

Kortst mogelijke samenvatting

Pogingen om organisaties te transformeren zijn zinloos zolang je denkt dat jouw mensen niet volwassen genoeg zijn om te opereren in een (meer) zelfsturende organisatie. Als je in plaats daarvan uitgaat van vertrouwen en intrinsieke motivatie, dan lukt het wél.

Notities uit Fooled by Randomness – door Nassim Nicholas Taleb

ISBN: 978-0141031484

Handelaar, wiskundige, filosoof, gewichtheffer en meer. Nassim Taleb laat zich niet makkelijk in een hokje stoppen.

Dit boek leert mij op een andere manier naar de wereld kijken, verbetert mijn bullshit-radar, laat me vaak hardop lachen en helpt me beslissingen te nemen.

Verplichte kost.

Notities en inzichten

Met risico-bewust hard werk en discipline heb je een grote kans om een comfortabel leven op te bouwen. Bereik je meer dan dat dan berust dat vooral op (onbewust) grote risico’s nemen en/of geluk.

Mild success > Skills & labor

Wild success > variance

(Taleb vindt bijvoorbeeld dat Elon Musk zijn succes een typisch geval van luck/risk is en veel minder te verklaren door zijn persoonlijkheid, strategie, etc.)

Solons waarschuwing is kort samen te vatten door “it ain’t over till the fat lady sings”.

Dat wat verkregen is met geluk kan door ongeluk weer worden weggenomen.

De andere kant is: dat wat verkregen is door hard werk / vaardigheden is beter bestand tegen willekeur.

Grote winsten zijn leuk, maar uiteindelijk zinloos/betekenisloos als het door 1 groot verlies kan worden weggevaagd.

Waarom de realiteit nog gemener is dan Russisch Roulette.

In plaats van zes kogel-kamers (?) zijn er honderden of duizenden. De kans op de klap is veel kleiner, komt minder vaak voor en daarom vergeten we dat de mogelijkheid bestaat. Maar op een dag komt ‘ie (bijv. beurscrash). Dit is the Black Swan problem.

Daarnaast zijn oorzaak / gevolg in realiteit veel minder duidelijk aan te wijzen dan bij Russisch Roulette. Dus denken we dat we een spel spelen met een laag risico, terwijl dit mogelijk niet zo is.

Wie betaalt het eten? > gooi een muntje op. Laat randomness (willekeur, het lot) bepalen.

Iemand die complexe zaken over-simplificeert wint het meestal van je in een TV debat, maar hij heeft waarschijnlijk geen gelijk. In sommige contexten (bijv. een business plan) is het simpel houden een goed idee, maar niet in contexten die door willekeur worden geregeerd (bijv. financiële markten).

Niet alles kan in tegelwijsheden worden uitgedrukt. Veel gezegden zijn fout.

We gedragen ons lang niet altijd rationeel (zoals economie professors aannemen).

Bijv. we weten dat we ons vaker medisch zouden moeten laten checken, maar doen het liever niet.

Ook: we leren niet goed van fouten van anderen. Dit is omdat we het zelf niet ervaren.

Het is prima om ons niet rationeel te gedragen in vele dagelijkse zaken…alleen in zaken die ons kunnen beschadigen (beleggen, gezondheid, extreme sporten) zouden we dit absoluut wel moeten doen. Vaak zie je dat de samenleving het andersom doet. Bijv. religie heel serieus nemen en enorme risico’s nemen op de beurs. Recept voor een blow-up.

Het is beter voor je gezondheid (minder stress) om zeer infrequent je aandelen portfolio te checken, je lichaam/geest reageren veel sterker op negatief nieuws dan op positief nieuws.

Ook het nieuws in detail volgen kan dit effect hebben. Als iets echt belangrijk is dan vindt het zijn weg wel naar je (dit heb ik zelf ervaren).

Je kunt iets wetenschappelijk laten lijken door met wetenschappelijke citaten en referenties te strooien, of wiskundige formules. Maar dit wil niet zeggen dat het ook rigoreus uitgevoerde wetenschap is.

Handelsstrategie van Taleb: Kleine verliezen maken bij ‘gewone’ marktomstandigheden, maar zo inzetten dat je bij grote variaties (een crash) een enorme winst maakt (die de verliezen uit het verleden ruimschoots compenseert).

Een stop loss, een vooraf bepaald exit punt, stelt je in staat om je verliezen te beperken in het geval je het bij het verkeerde eind hebt (en die kans is er altijd…in het verleden behaalde resultaten….).

Beleggen in aandelen gelooft hij verder niet in (handelen is iets anders dan beleggen). Wat hij verdient stopt hij in laag renderende, maar veilige, staats obligaties.

Een theorie die niet een verzameling voorwaarden heeft waaronder de theorie onjuist wordt bewezen, is charlatanism. Geen wetenschappelijk goede theorie.

Een handelaar die geen punt heeft waarop hij zijn mening verandert over zijn positie is, volgens Taleb, geen echte handelaar (doet me denken aan de Bitcoin hodlers).

Een open samenleving staat er altijd voor open dat haar ideeën onjuist bevonden mogen worden. Zo niet, kom je al snel in een totalitaire samenleving terecht. Ook utopieën staan vaak niet open voor tegenbewijs en zijn totalitair.

De gedachte dat aandelenbeurzen op lange termijn altijd stijgen klopt misschien als je kijkt naar het verleden, maar dat zegt in principe niets over de toekomst.

(wat betekent dit voor mijn eigen pensioen plan??)

Onderzoek dat geen resultaat heeft (wat in zichzelf ook een resultaat is, bijv. er is geen verband tussen x en y), haalt de krant niet.

Niet alles is lineair. Soms is een pad naar succes non-lineair….heel lang lijkt het alsof je een bepaalde skill niet beheerst, maar na veel oefenen, kun je ineens hetgeen waarvan je dacht dat het niet ging lukken. Weinig mensen hebben het doorzettingsvermogen om tot dat punt te komen en geven eerder op.

(doet me denken aan the Dip van Seth Godin)

Homo economicus (de rationele mens, consument, etc) die zo vaak in economische modellen wordt gebruikt..bestaat niet.

Dat er geen bewijs is, bewijst niets.
(absence of evidence, does not automatically mean evidence of absence)

Iedereen is fooled by randomness, maar diegenen die het van zichzelf weten hebben een voordeel.

Wittgensteins ruler: tenzij de bron van een bewering/commentaar goed gekwalificeerd is om de bewering te maken of het commentaar te leveren, zegt de bewering/commentaar meer over de bron dan over hetgeen wat gezegd wordt. Bijvoorbeeld in de OJ Simpson rechtzaak maakte een jurylid een bewering dat er te weinig bloed was. Dit zegt meer over het jurylid, dat totaal niet in statistiek en de verdere inhoud was gespecialiseerd, dan over zijn/haar statement. Ook reviews op amazon.com zeggen meestal meer over de persoon die ze achterlaat dan over het boek, tenzij de persoon echt verstand heeft van het onderwerp.

Een definitie van een held is niet per se iemand die mensen uit het vuur haalt, maar kan ook zijn iemand die zich waardig gedraagt.

Stoicijns leven is een poging om het lot terug te pakken. Je kunt me geven wat je wilt, maar ik zal mij waardig gedragen. Emoties zijn gewoon toegestaan overigens.

De rest, zelfhulp boeken en goedbedoelde adviezen, zijn voornamelijk ineffectief.

Moeilijke tijd? Lees de adviezen op p249 nog maar eens door (eindigend met “Good luck”).

Hoe hoger binnen het bedrijf, hoe meer je wordt betaald, maar hoe minder verband er lijkt te zijn tussen jouw gedrag/beslissingen en de resultaten van het bedrijf als geheel. Oftewel CEO’s kunnen zich maar beter een beetje nederig gedragen.

Aandeelhouders zouden hier veel kritischer op moeten zijn.

Als je iets leuk aan het doen bent, kijk dan nooit hoe laat de trein teruggaat, of je verpest je plezier.

Schrijven is leuk wanneer je niet van tevoren weet hoe lang het stuk gaat worden!

“It makes no sense to lose hope” (definitie van een optimist)

For an optimist, it makes no sense to lose hope. We can always do better, limit the damage, find an alternative solution, rebuild what has been destroyed, take the current situation as a starting point, and use every present moment to advance, appreciate, act, and cultivate inner peace. The optimist does not give up quickly. Strengthened by the hope of success, he perseveres and succeeds more often than the pessimist, especially in adverse conditions.

Door Matthieu Ricard

Achtergrond

Jaren geleden las ik in het blad The Optimist, toen nog genaamd Ode, een artikel over Matthieu Ricard en daarin vond ik deze prachtige definitie van een optimist (misschien vonden de makers van het magazine deze quote ook dermate inspirerend dat ze een aantal jaar later bij de naamswijziging voor ‘The Optimist’ kozen!).

Ik wilde dit altijd al vastleggen op mijn website. Op de website van The Optimist vond ik het Nederlandstalige artikel terug. Echter hebben ze een paywall opgetrokken en moet je dus betalen om het te lezen. Jammer, want de quote was zeer kundig naar het Nederlands vertaald. Maar vanwege de paywall wilde ik niet naar die pagina linken.

Gelukkig heeft Matthieu Ricard zelf ook een website en daar vond ik de oorspronkelijke quote terug (nou ja, de oorspronkelijke is waarschijnlijk in het Frans).

 

Mijn Spotify playlist over Geld

Money Money Money

Geld is één van de onderwerpen waar ik veel mee bezig ben.

Zowel professioneel, in mijn rol als financieel adviseur en boekhouder voor mijn klanten.

Maar ook denk ik veel na over de rol van geld in onze samenleving en hoe we het in zouden kunnen zetten om deze te veranderen (voorbeeld: zou het basisinkomen iets zijn waarmee de samenleving verbetert?).

Ik ga daar nog artikelen over schrijven.

Maar eerst deel ik mijn Spotify playlist over geld. Er zijn namelijk tal van goeie nummers die geld als onderwerp hebben.

Dit is een organische lijst, hij zal groeien met de tijd, wanneer ik weer nieuwe nummers tegenkom.

 

Veel luisterplezier!

Hallo wereld!

Alle internet goeroe adviezen de prullenbak in | Schrijven werkt therapeutisch | Wat mij zoal bezighoudt | Ik weet het beter

Ik dacht altijd dat het ‘Hallo wereld’ bericht een soort test bericht was, zodat je kon kijken hoe een blogbericht er uit zou zien op je website en hoe de instellingen in elkaar staken.

Maar nu ik voor de zoveelste keer aan een blog begin (vorige incarnaties zijn een roemloze dood gestorven), bedacht ik me: ik kan dit bericht ook serieus nemen.

Hallo wereld

Mijn naam is Rob en ik ben van plan deze keer wel vol te houden en al schrijvende een verzameling van berichten op te bouwen die een expressie zijn van mijn gedachten, ideeën en hersenspinsels.

Ik doe mijn best om hierbij vele zaken los te laten waarvan ik dacht dat ze belangrijk waren bij het hebben van een blog. Zoals een duidelijke doelgroep hebben, een persona in gedachten hebben en daarvoor schrijven, lessen en tips en strategieën delen over een bepaald onderwerp (je niche) zodat je een publiek opbouwt, wat zich vervolgens voor jouw website inschrijft en aan wie je uiteindelijk zaken kunt verkopen zodat je blog langzaam uitgroeit tot een bedrijf.

Stuk voor stuk valide ideeën, alleen voor mij is deze aanpak niet de bedoeling. De bedoeling van mijn blog, van mijn schrijven, is in de eerste plaats een kanaal creëren waarop ik mij kan uitdrukken. Waarop ik ideeën kan ontwikkelen, kan reageren op zaken die gebeuren in de wereld, etc. Het is dus in eerste instantie voor mezelf.

Het zou wel mooi zijn als mijn berichten ook gelezen worden, als er zelfs reacties op komen. Als, wie weet op een dag, mensen ernaar uitkijken dat er weer een nieuw bericht verschijnt op “omroep Rob”.

Echter, dit als vertrekpunt nemen werkt voor mij contraproductief.

Wat ga ik dan wel doen?

Ten eerste ga ik, wanneer ik begin met het schrijven van een bericht, niet bepalen hoe lang of kort dit bericht moet zijn. Toen ik laatst opnieuw Fooled by Randomness van Nassim Nicholas Taleb las, las ik daarin over zijn ervaring met schrijven:

Wanneer je een bepaald aantal woorden moet halen, of juist daarbinnen moet blijven. Wanneer je een deadline hebt. Dan wordt schrijven een vervelende klus. Echter, wanneer je gewoon gaat schrijven en het zo lang of kort laat worden als je zelf wilt en wanneer je elke draad volgt die je wilt volgen, dan wordt schrijven leuk. 

Mezelf kennende zul je op dit blog vooral wat langere artikelen vinden. 

Ten tweede houd ik van verwijzingen (links). Zoals net naar het boek van Taleb. Die zul je dus ook regelmatig tegen gaan komen, vermoed ik. Ik houd namelijk van verbanden leggen tussen problemen, oplossingen, theorieën, maar ook films, songteksten, gedichten en wat al niet meer. Ik vind het zelf heerlijk wanneer ik vanuit een artikel naar allerlei nieuwe spannende plekken op het web wordt geleid waar ik nieuwe dingen tegenkom die ik vervolgens al dan niet in me op kan nemen.

Ten derde wil ik vooral schrijven over zaken die mij bezig houden. Ik ben in het dagelijks leven niet iemand die veel woorden gebruikt, wat niet wil zeggen dat ik niets te zeggen heb. Er is echter vaak wel een ander aan het woord en onderbreken vind ik vermoeiend. Maar ook ik heb behoefte aan expressie, aan het delen van mijn gedachten, aan het uitwerken van een idee zodat het beter wordt. Dus richt ik mij tot het geschreven woord. 

Tot slot werkt schrijven verhelderend, helend en rustgevend. Nadat ik vorig jaar The Power of Writing it Down las, heb ik een tijdje wat intensiever ge-journald. En ik merkte dat dit me op een manier ontspande die ik nog niet zo goed kende. En dan bedoel ik niet tijdens het schrijven, maar in de dagen erna. Schrijven werkt therapeutisch.

En wat houdt mij dan zoal bezig? 

Het volgende.

Is hierin een verband te vinden? 

Wie mij kent weet dat ik veelal bezig ben met het vinden van manieren waarop zaken beter, efficiënter, effectiever, sneller en plezieriger kunnen. Thuis en op het werk. Natuurlijk houdt dit kijken naar systemen en processen niet op bij de dingen die ik dagelijks zelf tegenkom. Nee, mijn verbeter-visie staat altijd aan. En ik voel een dringende behoefte om in mijn leven bij te dragen aan het upgraden en verbeteren van onze samenleving. Liefst op een zo groot mogelijke schaal. Geen idee hoever ik daarin zal komen. 

Erover schrijven lijkt me in ieder geval een goede eerste stap. Want, hierover heb ik zelf de controle. Of ik ooit de kans krijg om mee te helpen bepaalde urgente en belangrijke problemen in de wereld op te lossen, dat weet ik niet. Dat kan ik niet overzien en ik heb er ook geen controle over.

Schrijven dus, op mijn eigen blog.

Voor alle Nederlandstalige bloggers: ik ben ook een betweter en dus wil ik even iets kwijt over de terminologie van het bloggen.

Blog = afkorting van weblog. Een weblog is een online logboek van berichten.

“lees mijn nieuwe blog” of “ik heb een nieuw blogje geschreven” = fout.

Je hebt een nieuw artikel geschreven, welke gepubliceerd is op je blog.